nakakalungkot. dahil habang tayo'y pahiga-higa lang,
pakain-kain, pa text-text, pa chat-chat, at kung anu-ano pa;
e meron palang isang bahagi ng Pilipinas, na may mga
batang dumadanas ng ganito..
kelan kaya sila mahahango...
ngunit kung ating iisipin, isa lamang ito sa napakaraming problema
ng kahirapan na dapat harapin ng gobyerno at ng mga nakaaangat sa lipunan...

This entry was posted
on July 11, 2008
at Friday, July 11, 2008
and is filed under
pala-palagay ni Jay
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.