Para sa mga Pinaka-mamahal kong Kabataan ng Balanga...
5 taon na pala akong kasama nyo sa paglalakbay.
ang dami ng nangyari.
ang dami kong natutunan.
ang dami ko ng nakasama.
at ang dami na ring umalis.
pero iba ang pagkakataon na to.
sa loob ng limang taon, ngayon lang ako nakaramdam ng
sobrang lungkot!
madalas, nagsusulat ako dito kapag gusto kong sumigaw ng malakas para lang mailabas yung nararamdaman ko. Baka makagaan naman kasi ng pakiramdam kung sisigaw ako.
pakiramdam ko ngayon hindi magiging sapat yung literal na sigaw lang para mailabas yung lungkot, yung bigat ng puso.
daig ko pa yung iniwan ng girlfriend.
dahil apat sa inyo ang aalis.
at ewan ko ba. nananadya ata ang tadhana.
akalain ko ba naman na mga importanteng tao pa sa ministry ang aalis.
para kay Karen:
mag-aral kang mabuti ha.
wag sanang maging hadlang yung dami ng problema
sa pag-aaral..
mag-iingat ka.
alam kong ang dami mong dinadala ngayon.
nasabay pa na kailangan mong umalis ng bataan.
kung kelan kailangan mo sana ang mga kaibigan mo dito..
kapag may kailangan ka, wag kang mahiyang magsabi samin.
Para kay Mart:
sayang. sandali palang tayong nagkasama.
pero sobrang bilib ako sayo.
ang tagal mo ding pinag isipan ang pagpasok
sa seminaryo, at ngayon matutupad na ang pangarap mo..
tatagan mo ang loob mo..
para kay khen:
brad. lakasan mo ang loob mo.. alam kong hindi madali ang
pinagdaanan mo bago ka tuluyan makapagdesisyon na pumasok ng
seminaryo..
sobrang pinagmamalaki kita.
at sobrang masaya ako para sayo.
salamat sa pagtitiwala. salamat at ako ang napili mong takbuhan
nung mga panahong gulong gulo ka sa pag dedisisyon.
salamat.
at kung dumating ang panahon na kelangan mong
magpalit ng desisyon, lagi mong tatandaan ang sinabi ko..
wag mong isipin ang sasabihin ng ibang tao..
ang mahalaga, ang laman ng puso mo ang masunod.
ang tapang mo!
dahil yung ilang taon ng gumugulo sa utak ko, isang taon mo lang sinagot.
ako kaya?
ipagdasal mo ako palagi ha.
at para kay divine:
ikaw yung pinaka malalayo samin.
salamat sa sobrang pagtitiwala divine.
may mga bagay na tayong tatlo lang ng Obispo
ang nakakaalam.
lagi kong ipagdadasal yun divine!
at sobrang proud ako sayo..
salamat sa lahat ng naitulong mo saken.
salamat.
ako pa rin si kuya jay. wag nyo kong kakalimutan lalo na pag nanghihina na kayo..
nakahanda akong palakasin ang loob nyo kahit wala ng matira sakin.
at para sa mga maiiwang kabataan na kasama ko...
ganun talaga.
"Kapag may kailangang idagdag ang Diyos, may kailangang ibawas."
lagi nalang natin silang ipagdasal.
salamat! salamat sa masayang may 29 at 30.
di ko yun makakalimutan sa buong buhay ko...
hindi ko malilimutan yung mga salita na sinabi nyo nung gabing yun.
salamat.
salamat sa pagtitiwala, sa respeto, sa lahat ng suporta at pagpapalakas ng
loob. salamat dahil hinayaan ninyong maglakbay kayo na kasama ako.
pero ano mang magagandang bagay ang sabihin nyo sakin,
isa lang ang dahilan nun kaya ko nagawa lahat ng yun.
yun ay dahil mahal na mahal ko kayong lahat!
puno ng lungkot ang dibdib ko,
hindi ko kasi maimagine na papasok ako
ng opisina na hindi ko na kayo makikitang lahat.
may kulang na.
di ko maisip na yung lagi kong nakakasama sa hapon pagkatapos ng
klase, hindi ko na makakasama.
di ko maisip na yung nakakasama kong magserve sa youth mass, di ko na makakasabay sa pagseserve...
isipin nalang natin na may mga magagandang plano pa ang Diyos para satin.
hindi pa huli ang lahat para magsaya sa kabila ng may aalis.
dahil malay natin, sa mga aalis nating kasama,
may magmamadre pala, at may mga pari na!
mga kabataan ng balanga,
sobrang mahal na mahal ko kayo!
may kakaiba sa inyo, na di ko maipaliwanag kung ano..
kaya labis labis nalang kung ipagmalaki ko kayo
sa mga kasama kong lider-kabataan..
ang daming bagay na ang pinagpalit ko para sa inyo..
at hinding hindi ko pagsisihan yun.
ano man ang kahinatnan ng buhay ko,
matuloy man ang hangarin ng puso ko sa pagpapari,
isa kayo sa bumuo ng desisyon ko.
lagi natin ipagdasal ang isa't isa...
ano mang oras na kailangan nyo ng makakausap,
i will always be here for you...
always remember:
My heart belongs to you!
I Promise to Love You More,
Serve You More, and to Make You
Happy Everyday for the
Rest of Your life!
Serve You More, and to Make You
Happy Everyday for the
Rest of Your life!
This entry was posted
on June 1, 2009
at Monday, June 01, 2009
and is filed under
Mga kwento at damdamin ni Mang Jose
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
